صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۳۷۸: یا حلقه ارادت ساغر به گوش کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یا حلقه ارادت ساغر به گوش کن یا عاقلانه ترک در می فروش کن چون می درین دو هفته که محبوس این خمی سرجوش زندگانی خود صرف جوش کن بسیار نازک است سخن های عاشقان بگذار گوش را و سرانجام هوش کن چون صبح در پیاله زرین آفتاب خونابه ای که می دهد ایام نوش کن از بی قراری تو جهان است پر خروش این بحر را به لنگر تمکین خموش کن زان پیشتر که خرج کند گفتگو ترا پهلو تهی ز صحبت این خودفروش کن از روی تلخ توست چنین مرگ ناگوار این زهر را به جبهه واکرده نوش کن وصل گل از ترانه شب عندلیب یافت زنهار در کمینگه شبها خروش کن از نافه می توان به غزال ختن رسید جان را فدای مردم پشمینه پوش کن ساقی صبوح کرده ز میخان می رسد صائب وداع صبر و دل و عقل و هوش کن صائب تبریزی