صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۳۷۳: ساقی دمید صبح قدح پر شراب کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی دمید صبح قدح پر شراب کن از روی گرم خود بط می را کباب کن زان پیشتر که یاسمن صبح بشکفد خود را به یک پیاله گل آفتاب کن چون غنچه تا به چند توان پوست خنده زد؟ از یک پیاله همچو گلم بی حجاب کن آواز می مباد به گوش عسس خورد وقت خروس خوان بط می پر شراب کن چون برق، فیض صبح عنان ریز می رود ساقی تو هم به گرمی صحبت شتاب کن از روی آفتاب قدح چشمی آب ده چندین هزار خانه تقوی خراب کن آیینه شکسته زمین را فرو گرفت آن روی آتشین، نفسی بی نقاب کن شمشیر آبدار چو موج از میان بکش روی محیط صاف ز نقش حباب کن ای آن که می دوی به سر زلف چون نسیم اول دهان زخم پر از مشک ناب کن بر روی فرد باطل کثرت قلم بکش مشق تجرد از نقط انتخاب کن صائب بگیر رطل گرانی سبک ز من عقل سبک عنان را پا در رکاب کن صائب تبریزی