صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۳۵۴: ز تن شکفته رود جان صادقان بیرون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز تن شکفته رود جان صادقان بیرون که تیر راست جهد صاف از کمان بیرون حضور خانه خود مغتنم شمار که تیر به زور می رود از خانه کمان بیرون کسی که چشم گشایش ز بستگی دارد قدم چو در نگذارد ز آستان بیرون به التماسم اگر خضر بخشد آب حیات عقیق صبر نمی آرم از دهان بیرون ترحم است بر آن غنچه گرفته جبین که ناشکفته برندش ز گلستان بیرون کسی است عاشق یکرنگ گلستان صائب که از چمن نرود موسم خزان بیرون صائب تبریزی