صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۳۲۸: چنان که سرمه سواد نظر کند روشن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چنان که سرمه سواد نظر کند روشن مرا نظاره خط چشم تر کند روشن به نور عقل نبردیم ره ز خود بیرون مگر که عشق چراغ دگر کند روشن تأمل آینه پرداز فکر ناصاف است که آب خود ز ستادن گهر کند روشن به هیچ وجه نگردد خموش، هر که چو لعل چراغ خویش به خون جگر کند روشن اگر چه آینه را آب می کند تاریک دل سیاه مرا چشم تر کند روشن چو آفتاب نمیرد چراغ زنده دلی که شمع خویش به آه سحر کند روشن ز صدهزار پسر همچو ماه مصر یکی چنان شود که چراغ پدر کن روشن حریف پرتو منت نمی شود صائب ز آه خانه خود را مگر کند روشن صائب تبریزی