صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۳۲۷: مکن تعجب اگر شد چراغ ما روشن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مکن تعجب اگر شد چراغ ما روشن چراغ زنده دلان را کند خدا روشن ملایمت ز طمع پیشگان به آن ماند که شمع موم به منزل کند گدا روشن همیشه بخت سیه روز در میانم داشت مرا چو شمع نگردید پیش پا روشن اگر چه هست کدورت میان چشم و غبار شد از غبار خط او سواد ما روشن به غور معنی نازک رسند صافدلان هلال چهره نماید چو شد هوا روشن امید هست که چشم بصارت صائب شود ز خاک در شاه اولیا روشن صائب تبریزی