صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۳۲۴: خوش است فصل بهاران شراب نوشیدن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش است فصل بهاران شراب نوشیدن به روی سبزه و گل همچو آب غلطیدن جهان بهشت شد از نوبهار، باده بیار که در بهشت حلال است باده نوشیدن کنون که شیشه می مالک الرقاب شده است ز عقل نیست سر از خط جام پیچیدن دو نعمت است که بالاترین نعمتهاست شراب خوردن و در پای یار غلطیدن پیاله از کف ساقی به ناز می گیرم درین بهار که دارد دماغ گل چیدن؟ به غیر عشق که هر روز سخت تر گردید کدام کار که آسان نشد به ورزیدن؟ لباس شهرت شمع است جامه فانوس به راز عشق محال است پرده پوشیدن به اشک و آه اگر دسترس بود صائب خوش است دامن شب را به دست پیچیدن صائب تبریزی