صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۳۱۱: نمی شود سخن راست در دهان پنهان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نمی شود سخن راست در دهان پنهان که تیر را نکند خانه کمان پنهان به دل مساز نهان عشق را که ممکن نیست که مه شود به سراپرده کتان پنهان نمی کنم هوس طول عمر، تا شد خضر ز شرم زندگی از چشم مردمان پنهان به آب خضر نسازم سیه نظر، تا هست عقیق صبر مرا در ته زبان پنهان مبین به چشم حقارت شکسته رنگان را که هست طرفه بهاری درین خزان پنهان هجوم خلق نگردد حجاب هستی حق ز کثرت رمه کی می شود شبان پنهان؟ برون میار ز دل زینهار ریشه غم که خنده هاست درین شاخ زعفران پنهان حجاب مصرع برجسته نیست طول غزل کجا به زلف شود موی آن میان پنهان؟ حجاب آن تن سیمین لباس کی گردد ترا که مغز نباشد در استخوان پنهان چو آفتاب ز خلق است نور حق ظاهر چگونه یوسف گردد به کاروان پنهان؟ فروغ شمع مرا لامکان احاطه نکرد مرا چگونه کند طاس آسمان پنهان؟ ز شرم ناله من جمله بلبلان صائب شدند در خس و خاشاک آشیان پنهان صائب تبریزی