صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۳۰۸: مخور ز حرف خنک بر دماغ سوختگان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مخور ز حرف خنک بر دماغ سوختگان حذر کن از دل پر درد و دماغ سوختگان نمی شود ز سیه خانه لیلی ما دور همیشه زیر سیاهی است داغ سوختگان ز جام لاله سیراب شد مرا روشن که می ز خویش برآرد ایاغ سوختگان بهار تازه کند داغ تخم سوخته را ز می شکفته نگردد دماغ سوختگان ز لاله زار دلم تا شکفت دانستم که مرهم دگران است داغ سوختگان ز نور زنده دلی آب زندگی خورده است ز باد صبح نمیرد چراغ سوختگان چه نعمتی است ندارند بیغمان صائب خبر ز چاشنی درد و داغ سوختگان صائب تبریزی