صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۳۰۷: صدای پا نبود در خرام درویشان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صدای پا نبود در خرام درویشان زمین به خواب رود زیر گام درویشان چو نی اگر چه بود خشک، کام درویشان شکر به تنگ بود در کلام درویشان چه لذت است که بادست پخت بی برگی است نمکچش است سراسر طعام درویشان اگر ز سنگ حوادث شود هلال هلال صدا بلند نگردد ز جام درویشان که می تواند وصف تمام ایشان کرد؟ به از تمام جهان، ناتمام درویشان ز روستای طمع رخت برده اند برون مساز روی ترش از سلام درویشان میان مور و سلیمان تفاوتی ننهد چو سفره باز کند فیض عام درویشان صائب تبریزی