صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۲۳۹: ندارد جوهر افشای غم، تیغ زبان من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ندارد جوهر افشای غم، تیغ زبان من نمک بر چشم سوزن می زند زخم نهان من دل صیاد می لرزد به دام از دانه اشکم خطر دارد قفس از ناله آتش زبان من ز عشق بی زوالی در خود آن گرمی گمان دارم که مغز صد هما را سرمه سازد استخوان من به چشم انتظارم گل فتاد از اشک یعقوبی نمی آید ز مصر نیک بختی کاروان من دو صد ابر بهاری در رکابش خوشه چین باشد به صحرا چون خرامد گریه آتش عنان من ز زور طبع معنی آفرین صائب طمع دارم که از طاق بلند عرش آویزد کمان من صائب تبریزی