صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۲۳۱: سبک جولانتر از برق است حسن لاله زار من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سبک جولانتر از برق است حسن لاله زار من به یک خمیازه گل می شود آخر بهار من اگر شبها خبر یابی ز درد انتظار من ز خواب ناز رو ناشسته آیی در کنار من ندارد حسن و عشق از هم جدایی، سخت می ترسم که در پیراهن گل خار ریزد خار خار من نه در دست است گیرایی، نه در آغوش گنجایی عبث پهلو تهی می سازد آن سرو از کنار من ز آب چشم شبنم دامن گلها نمازی شد مگردان روی زنهار از دو چشم اشکبار من نمی پیچم سر از سنگ ملامت، عاشقم عاشق محک را سرخ رو دارد زر کامل عیار من ندارم هیچ پروا گر ببازم هر دو عالم را پشیمانی بود خصل نخستین قمار من اگر لنگر نیندازد به خاکم سایه قاتل تپیدن در فلاخن می نهد سنگ مزار من دوانیده است از بس ریشه خشکی در گلستانم به جای سرو خیزد گردباد از جویبار من مرا افسرده دارد سردی این خاکدان، ورنه ز شوخی بیستون را می کند از جا شرار من ندارد همچو من دیوانه ای دامان این صحرا غزالان می جهند از خواب از ذوق شکار من به آب از اشک شادی می رسانم خانه زین را اگر افتد به دست من عنان شهسوار من من آن رنگین نوامرغم درین بستانسرا صائب که چشم شبنم گل می پرد از انتظار من صائب تبریزی