صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۲۲۱: چو تیغم پهلوی خود جای ده جوهر تماشا کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو تیغم پهلوی خود جای ده جوهر تماشا کن بکش دست نوازش بر سرم دیگر تماشا کن به تیغ طعنه بی جوهری خونم چه می ریزی؟ چو آیینه مرا رویی بده، جوهر تماشا کن مرا از کسوت بخت سیه عریان کن و بنگر بیفشان ز اخگر من گرد، خاکستر تماشا کن مباد آب در چشمت بگردد از فروغ او بپوشان چشم را آنگاه این گوهر تماشا کن رگ خامی ندارم، میوه شاخ بلندم من عیار این سخن از چهره چون زر تماشا کن ندارم در جگر آهی، اگر باور نمی داری بنه از استخوانم عود در مجمر تماشا کن هلاکم کرد و می سوزد به خاکم شمع کافوری پس از عمری به من دلسوزی اختر تماشا کن هزاران بوسه در پرواز گرد آن دهن بنگر هجوم تشنگان را بر لب کوثر تماشا کن بخوان در بوستان یک مصرع از اشعار من صائب میان عندلیبان شورش محشر تماشا کن صائب تبریزی