صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۱۸۸: مکن آزادگان را جستجو از این و آن پنهان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مکن آزادگان را جستجو از این و آن پنهان که باشد از سبکباری پی این کاروان پنهان ز دشمن روی می کردند پنهان پیش ازین مردم شوند اکنون ز وحشت دوستان از دوستان پنهان به من در پره حرف سخت می گوید ملامتگر هما را می کند در لقمه نادان استخوان پنهان ز رنگ چهره رسوا می شود وقت برون رفتن تماشایی کند هر چند گل از باغبان پنهان شود خواب گران از پرده های دیده رسواتر نگردد مستی غفلت ز چشم مردمان پنهان نباشد تاب دست انداز مردم ناتوانان را ازان از دیده ها می گردد آن موی میان پنهان دم آبی به کام دل نصیب کس نمی گردد ازان گردید خضر از چشم شور تشنگان پنهان ز کوه قاف رسوای جهان شد عاقبت عنقا چسان ماند کسی صائب به این سنگ نشان پنهان؟ صائب تبریزی