صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۱۷۴: پیش هر ناشسته رویی وا مکن لب بیش ازین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پیش هر ناشسته رویی وا مکن لب بیش ازین آبروی خود مبر در عرض مطلب بیش ازین گر شب خود را نمی سازی ز برق آه روز روز خود را از سیه کاری مکن شب بیش ازین می شود زلف حواس از باد پیما تار و مار پوچ گویان را مزن انگشت بر لب بیش ازین کاهلی خوابیده می سازد ره نزدیک را خواب آسایش مکن بر پشت مرکب بیش ازین برنمی آید نفس از واصلان بحر عشق دعوی عرفان مکن ای نامؤدب بیش ازین بر چراغان تجلی آستین افشان مشو شکوه بیجا مکن از سیر کوکب بیش ازین برگریز ناخن تدبیر شد، دل وا نشد این گره در کار ما مپسند یارب بیش ازین کعبه و بتخانه یکسان است صائب پیش سیل حرف کفر و دین مگو با اهل مشرب بیش ازین صائب تبریزی