صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۱۶۶: گوی سیمین ذقن، زلف چو چوگان را ببین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گوی سیمین ذقن، زلف چو چوگان را ببین در رکاب ماه نو خورشید تابان را ببین گر ندیدی بر لب کوثر هجوم تشنگان گرد لعل آبدارش خط ریحان را ببین خستگان را در دل شبهاست افزون پیچ و تاب در سواد زلف، دلهای پریشان را ببین در غبار تیره نتوان دید ماه عید را گرد هستی برفشان ابروی جانان را ببین با خودی در تنگنای دیده موری اسیر خیمه بیرون زن ز خود ملک سلیمان را ببین جلوه بی پرده می سوزد پر و بال نگاه در ته ابر تنک خورشید تابان را ببین دست بردار از عنان اختیار خود چو موج آنگه از دریای رحمت مد احسان را ببین خط باطل نیست در دیوان آن جان جهان زیر هر موج سرابی آب حیوان را ببین باغ جنت مشت خاشاکی است از گلزار غیب سر فرو بر در گریبان، باغ و بستان را ببین از رکاب عشق صائب دست همت بر مدار زیر پای خود سر گردون گردان را ببین صائب تبریزی