صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۱۵۲: چون خط از لعل لب آن ماه می آید برون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون خط از لعل لب آن ماه می آید برون از جگرگاه بدخشان آه می آید برون تا قیامت دل نخواهد ماند در زندان جسم عاقبت از زیر ابر این ماه می آید برون چون نظر بر حاصل عمر عزیزان می کنم از دل بی حاصلم صد آه می آید برون تشنه، برگردید سیراب از لب بحر سراب دلو ما خالی همان از چاه می آید برون می برد از هوش پیش از آمدن بویش مرا دورباش شاه پیش از شاه می آید برون سایه بیدست در گرمای محشر، هر که را آه سردی از دل آگاه می آید برون می جهند از آه مظلومان سلامت ظالمان برق اگر سالم ز خرمنگاه می آید برون نقطه ای کز خامه صائب تراوش می کند ماه کنعانی بود کز چاه می آید برون صائب تبریزی