صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۱۴۷: پای ما تا از گل تعمیر می آید برون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پای ما تا از گل تعمیر می آید برون جوی خون از پنجه تدبیر می آید برون نیست مهر مادری در طینت گردون، چرا صبح را بی خود ز پستان شیر می آید برون؟ تا کند دیوانه ای را در محبت پایدار خون ز چشم حلقه زنجیر می آید برون می جهد از سینه پر ناوک من آه گرم زین نیستان عاقبت این شیر می آید برون ابر رحمت سایه اندازد اگر بر خاک ما تا قیامت سبزه شمشیر می آید برون هر کجا تدبیر می چیند بساط مصلحت از کمین بازیچه تقدیر می آید برون آنچه من از شکوه در دل بر سر هم چیده ام کی زبان از عهده تقریر می آید برون؟ می کند آواره یک کج بحث چندین راست را یک کمان از عهده صد تیر می آید برون خامه جان بخش صائب چون شود صورت نگار آب خضر از چشمه تصویر می آید برون صائب تبریزی