صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۱۴۲: غم ز محنت خانه من شاد می آید برون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غم ز محنت خانه من شاد می آید برون سیل از ویرانه ام آباد می آید برون دامن دولت به آسانی نمی آید به دست این هما از بیضه فولاد می آید برون از غم عشاق حسن لاابالی فارغ است با هزاران طوق، سرو آزاد می آید برون تا گشاید عقده ای از زلف آن مشکین غزال خون ز چشم شانه شمشاد می آید برون در دل سنگین شیرین جای خود وا می کند هر شرر کز تیشه فرهاد می آید برون از خشن پوشان فریب نرم گفتاری مخور کاین صفیر از خانه صیاد می آید برون خنده دلهای بی غم می کند دل را سیاه عاشق از سیر چمن ناشاد می آید برون هر که زانو ته کند چون زلف در دیوان حسن در فنون دلبری استاد می آید برون از در و دیوار محنت خانه من چون جرس صائب از شور جنون فریاد می آید برون صائب تبریزی