صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۱۳۳: خط سر از خال لب جانانه می آرد برون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خط سر از خال لب جانانه می آرد برون حسن گیرا دام را از دانه می آرد برون چون زلیخا، ماه مصر من به جان بی نفس صورت دیوار را از خانه می آرد برون می کند عاقل مرا هم گفتگوی ناصحان خواب اگر از دیده ها افسانه می آرد برون شیشه نازکدل من در شکستن، سنگ را آه گرم از سینه بی تابانه می آرد برون دل به رغبت چون گهر در رشته جان می کشد هر گره کز زلف و کاکل شانه می آرد برون کیست دیگر در دل من گرم سازد جای خویش؟ سیل بال و پر درین ویرانه می آرد برون می دهد بر باد اوراق حواس خویش را هر که را کسب هوا از خانه می آرد برون ماهیان را صائب از دریا به خشکی می کشد میکشان را هر که از میخانه می آرد برون صائب تبریزی