صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۱۳۲: ناله نی از جگرها آه می آرد برون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ناله نی از جگرها آه می آرد برون یوسفی در هر نفس از چاه می آرد برون رهروی کز کاروان یک بار دور افتاده است خار را از پا به منزلگاه می آرد برون از بهای خویش افتادن، به چاه افتادن است هرزه یوسف را فلک از چاه می آرد برون در تنور رزق چون نوبت به قرص ما رسد چرخ گویا بیژنی از چاه می آرد برون آنچه می ریزد ز مژگان کلک صائب نقطه نیست ماه کنعان سر ز جیب چاه می آرد برون صائب تبریزی