صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۰۹۸: نست چون مژگان بلند و پست در گفتار من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نست چون مژگان بلند و پست در گفتار من تیر یک ترکش ز همواری بود افکار من پیش من طوطی ز خجلت سبز نتواند شدن گوشها را تنگ شکر می کند گفتار من اشک نیسان را که در چشم صدف گرداند آب مهره گل می شمارد گوهر شهوار من خواب شیرینی که مردم جا به چشمش می دهند می کند کار نمک با دیده بیدار من از غزل پر کن بود دیوان من صائب تهی سبزه بیگانه را ره نیست در گلزار من صائب تبریزی