صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۰۵۰: گر تو ای سرو روان خواهی هم آغوشم شدن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر تو ای سرو روان خواهی هم آغوشم شدن از مروت نیست اول رهزن هوشم شدن برگ عیش من نخواهد جز کف افسوس بود گر به این شرم و حیا خواهی هم آغوشم شدن روی گرم عشق خونم را به جوش آورده است کی تواند سرد مهری مانع جوشم شدن؟ اینقدر استادگی ای سنگدل در کار نیست می تواند جلوه ای غارتگر هوشم شدن صبح بیداری شود گفتم مرا موی سفید من چه دانستم که خواهد پنبه گوشم شدن آن فرامشکار هم می کرد صائب یاد من گر میسر می شد از خاطر فراموشم شدن صائب تبریزی