صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۰۲۰: حق گوهر چیست، آب و رنگ گوهر یافتن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حق گوهر چیست، آب و رنگ گوهر یافتن نیست تحسینی سخن را بهتر از دریافتن در بساط سینه هر کس که باشد آه سرد می تواند در دل شب صبح را دریافتن جستجوی عشق از افسردگان روزگار هست در خاکستر سنجاب اخگر یافتن از وصال کعبه در سنگ نشان آویخته است هر که قانع گردد از دریا به گوهر یافتن سینه خود را ز آه آتشین سوراخ کن تا توانی ره در آن محفل چو مجمر یافتن سینه پر داغ ما ساده است از نقش امید نیست ممکن آب در صحرای محشر یافتن تا تو چون پروانه داری دست بر آتش ز دور از حریر شعله ممکن نیست بستر یافتن با نصیب خویش قانع شو که نتوان بی نصیب جرعه آبی به اقبال سکندر یافتن عاشق یکرنگ از بیداد عشق آسوده است دست نتوانست آتش بر سمندر یافتن می توان آسایش روی زمین چون بوریا بی تکلف صائب از پهلوی لاغر یافتن صائب تبریزی