صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۹۸۳: کرسی دارست اوج اعتبار این جهان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کرسی دارست اوج اعتبار این جهان دل منه بر دولت ناپایدار این جهان با گرفتن گر چه دارد جنگ استغنای فقر گوشه ای گیر از محیط بی کنار این جهان برگ و بار او کف افسوس و بار دل بود دل منه چون غافلان بر برگ و بار این جهان پیش چشم شبنم روشن گهر یک کاسه است چون گل رعنا خزان و نوبهار این جهان رشته اشک ندامت، مد آه حسرت است پیش چشم مو شکافان پود و تار این جهان تا نگیرد دامنت را خون چندین بی گناه سرسری بگذر چو باد از لاله زار این جهان خنده برقی است کز ابر سیه ظاهر شود شادی پا در رکاب نوبهار این جهان پرتو خورشید را در دام روزن می کشد هر که صائب دل نهد بر اعتبار این جهان صائب تبریزی