صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۹۷۹: فارغند از قید چرخ نیلگون دیوانگان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فارغند از قید چرخ نیلگون دیوانگان رفته اند از حلقه ماتم برون دیوانگان هر دم از بی اختیاری صورتی بر می کنند مهره مومند در دست جنون دیوانگان سنگ طفلان چیست، کز جان و دل سختی پذیر کوه را سازند بی صبر و سکون دیوانگان در بیابانی که باشد لاله زارش بوی خون مست گردند از شراب لاله گون دیوانگان تا ز چشم شور ارباب خرد ایمن شوند می زنند از داغ، نعل واژگون دیوانگان بلبلان دیوانه اند و بوی گل از اتحاد می دود در کوچه و بازار چون دیوانگان می کند باد مخالف شور دریا را زیاد می شوند آشفته صائب از فسون دیوانگان صائب تبریزی