صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۹۰۸: تا چند به روزن نرسد نور چراغم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا چند به روزن نرسد نور چراغم؟ رنگین نشود پنبه ز خونابه داغم هر چند که چون ذره ندارم به جگر آب از چشمه خورشید خورد آب، دماغم وقت است که بر تن بدرم اطلس افلاک از جامه فانوس به تنگ است چراغم در کنج قفس چند دل خویش توان خورد؟ شبنم زده گردید لب گل ز سراغم غماز نباشد لب زخم جگر من بیرون نرود بوی گل از رخنه باغم میخواره ام و تشنه یاران موافق هر جا گل ابری است بود پنبه داغم این آن غزل خواجه نظیری است که می گفت فصلی نگذشته است ز سر سبزی باغم صائب تبریزی