صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۸۲۷: نتوان گرفت روزی هم از دهان هم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نتوان گرفت روزی هم از دهان هم مرغان نمی کنند غلط آشیان هم چون پل ز سیل حادثه از جا نمی روند جمعی که بسته اند میان بر میان هم ارباب ظلم تقویت یکدگر کنند این فرقه اند از دل سنگین، فسان هم در آسیا دو دانه نجوشد به یکدگر در زیر چرخ نیست دو دل مهربان هم چشم زمانه سیر نمی گردد از نفاق تا خلق توتیا نکنند استخوان هم چندان که در بساط جهان می کنم نظر جز سنگ و شیشه نیست دو دل مهربان هم از رنگ چهره راز مرا شرم یار یافت دانند خوب بسته زبانان زبان هم در روزگار حسن سلوک تو اهل نظم صائب شدند از ته دل مهربان هم صائب تبریزی