صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۸۱۳: اول سری به رخنه دیوار می کشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اول سری به رخنه دیوار می کشم دیگر به آشیانه خود خار می کشم سوزن تمام چشم شد از انتظار و من با ناخن شکسته ز پا خار می کشم چون زاهدان به مهره گل دل نبسته ام از سبحه بیش غیرت ز نار می کشم امسال خنده ام نه چو گل از ته دل است خمیازه بر شکفتگی پار می کشم از خار خار تیغ به تن پوست می درد از خون فزون ز نیشتر آزار می کشم دارم به هر دو دست دل نازک ترا از موم گرد آینه دیوار می کشم در حلقه جنون به چه رو سر درآورم؟ داغم به فرق و منت دستار می کشم در حلقه جنون به چه رو سر درآورم؟ داغم به فرق و منت دستار می کشم با شانه دست کرده یکی در شکست من دست از میان طره طرار می کشم آیینه ام، به جامه خاکستری خوشم از بخت سبز زحمت زنگار می کشم صائب ز کوچه گردی زلف آمدم به تنگ خود را به گوشه دهن یار می کشم صائب تبریزی