صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۷۵۴: چو عکس چهره خود در پیاله می بینم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو عکس چهره خود در پیاله می بینم خزان در آینه برگ لاله می بینم چرا به دست طبیبان دهم گریبان را علاج خود ز شراب دو ساله می بینم بیاض گردن میناست صبح صادق من هلال عید ز موج پیاله می بینم مرا ز سیر چمن غم، ترا نشاط رسد تو خنده گل و من داغ لاله می بینم گذشته است هلال رکابم از خورشید من از فلک زدگی سوی هاله می بینم درین چمن به چه امید تن زنم صائب گشاد کار خود از آه و ناله می بینم صائب تبریزی