صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۷۰۵: ز سادگی است تمنای سود ازین مردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز سادگی است تمنای سود ازین مردم که شد به خاک برابر وجود ازین مردم بغیر آبله دل که غوطه زد در خون کدام عقده مشکل گشود ازین مردم زمین شور کند تلخ آب شیرین را ببر علاقه پیوند زود ازین مردم بغل گشایی جان بود پیش تیغ اجل گشایشی که مرا رو نمود ازین مردم درین قلمرو آفت قدم شمرده گذار که دام مکر بود تار و پود ازین مردم ز خون تشنه لبان است موج بحر سراب مرو ز راه به محض نمود ازین مردم پلی است آن طرف آب پیش بینایان دو تا شدن به رکوع و سجود ازین مردم چونی ز حرص کمر بسته می دمند از خاک چه بندها که ندارد وجود ازین مردم به مردمی ز دد و دام مردمند جدا چو نیست مردمی آخر چه سود ازین مردم ز بس فتاد بر او سایه گرانجانان چو چرخ روی زمین شد کبود ازین مردم کسی که سر به گریبان درین زمانه کشید یقین که گوی سعادت ربود ازین مردم مرا چون صورت دیوار در بهشت افکند به گل زدن در گفت و شنود ازین مردم کجاست برق جهانسوز نیستی صائب که شد سیاه جهان وجود ازین مردم صائب تبریزی