صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۶۷۷: گر چه از طول امل پا به سلاسل داریم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر چه از طول امل پا به سلاسل داریم همچنان چشم امید از کشش دل داریم پای ما بر سر گنج و ز پریشان نظری چشم بر کاسه دریوزه سایل داریم نیست چون ریگ روان در دل ما فکرمقام ما ز آهسته روی راحت منزل داریم به چه جرأت نفس تند برآریم از دل ما که آیینه روی تو مقابل داریم به فرو رفتن ازین بحر توان شد به کنار ما ز کوته نظری چشم به ساحل داریم می زند موج پریزاد ز حق عالم و ما دیو در شیشه ز اندیشه باطل داریم زان همه تخم امیدی که فشاندیم به خاک کف افسوسی ازین مزرعه حاصل داریم چون صدف لب چه گشاییم به نیسان صائب ما که گنج گهر از آبله دل داریم صائب تبریزی