صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۵۵۲: از آن چون زلف ماتم دیدگان ژولیده زنجیرم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از آن چون زلف ماتم دیدگان ژولیده زنجیرم که چون برگ خزان دیده است روز دست تدبیرم ز اقلیم اثر برگشتن آه من نمی داند به عنقا می رساند نسبت خود را پرتیرم اگر غافل به صید بیگناهی شست بگشایم چو زخم تازه خون گردد روان از چشم زهگیرم بلند افتاده طاق سرگرانی کعبه او را و گرنه چین کوتاهی ندارد زلف شبگیرم از آن در جستجوی کام، چرخم در بدر دارد که از هر در فزاید حلقه دیگر به زنجیرم ز بس کز دور گردون محنت و غم دیده ام صائب هلال عید آید در نظر چون ناخن شیرم صائب تبریزی