صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۵۳۲: شبستان جهان را روش از صدق بیان دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شبستان جهان را روش از صدق بیان دارم که من از راستی چون شمع آتش در دهان دارم نرفتم گر چه زیر بار خلق از گرم رفتاری ز نقش پا چراغی پیش راه کاروان دارم به زخمی چون توانم شد از آن ابرو کمان قانع که من در خاک صد صبح امید از استخوان دارم مرا سیراب از صحرای محشر می برد بیرون عقیقی کز خیال لعل او زیر زبان دارم تو ای شبنم وصال مهر تابان را غنیمت دان که من بال و پری لرزانتر از برگ خزان دارم نلرزم چون زر کامل عیار از صیرفی برخود که من بر کوه پشت خود ز سنگ امتحان دارم مرا چون سرو بی حاصل از آزادی بس این حاصل که برگ عیش ایام بهاران در خزان دارم صائب تبریزی