صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۵۰۳: به هر حالی که باشد گرد گل همچون صبا گردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به هر حالی که باشد گرد گل همچون صبا گردم نیم نگهت که از گل در پریشانی جدا گردم همین امید بر گرد جهان سرگشته ام دارد که او برگرد دل من گرد آن ناآشنا گردم اگر چه از جگرداری برآتش می توانم زد ندارم زهره تا برگرد آن گلگون قبا گردم دری نگشود بر روی چو مهر از دربدر گشتن مگر یک چند گرد خویشتن چون آسیا گردم اگر شمشیر بارد بر سرم در دل نمی گیرم نیم آیینه کز اندک غباری بی صفا گردم وفا دین من و مهربتان آیین من باشد رخم از قبله برگردد گر از مهر و وفا گردم چنان با بیوفایان صائب آن بدمهر می جوشد که با این مهر نزدیک است من هم بیوفا گردم صائب تبریزی