صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۴۸۶: ز شور عشق اگر گل بر سر دستار می بستم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز شور عشق اگر گل بر سر دستار می بستم سر شوریده منصور را بر دار می بستم من آن روزی که در عشق سخن ثابت قدم بودم کمر در خدمت هر نقطه چون پرگار می بستم زدینداری اسیر صد گره چون سبحه گردیدم رهین یک گره بودم اگر زتار می بستم تو با اغیار در سیر چمن بودی و من در دل ز آه سرد نخل ماتم اغیار می بستم به تکلیف بهاران شاخسارم غنچه می بندد اگر در دست من می بود اول بار می بستم اگر صائب هوا می بود در فرمان عقل من به دوش باد تخت خود سلیمان وار می بستم صائب تبریزی