صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۴۶۸: ما ز اهل عالمیم اما ز عالم فارغیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما ز اهل عالمیم اما ز عالم فارغیم از غم و شادی و نوروز و محرم فارغیم چون گل کاغذ به رنگ خشک قانع گشته ایم از تریهای سحاب و ناز شبنم فارغیم ما به خون چون لاله داغ خویش را به می کنیم از نمک آسوده ایم از ناز مرهم فارغیم سینه را یک روز با خورشید صیقل داده ایم از غم زنگار و از اندیشه نم فارغیم نغمه در سازست اما فارغ است از گوشمال ما درین عالم ز محنتهای عالم فارغیم هر چه می خواهیم صائب هست در دیوان او با کلام مولوی زاشعار عالم فارغیم صائب تبریزی