صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۴۵۹: ما دل خود را ز غفلت در گناه افکنده ایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما دل خود را ز غفلت در گناه افکنده ایم یوسف خود را ز بی چشمی به چاه افکنده ایم همچو مخمل تار و پود خواب غفلت گشته است سوزن الماس اگر در خوابگاه افکنده ایم هر دو عالم چیست تا ما قیمت یوسف کنیم می توان بخشید اگر سنگی به چاه افکنده ایم در سخن استادگی از ما سبکساران مخواه چون قلم ما حرف گفتن را به راه افکنده ایم نیست ممکن لیلی از مجنون ما وحشت کند ما غزالان را به دنبال نگاه افکنده ایم نیست غیر از شستشوی دیده ما را مطلبی بی تو بر خورشید تابان گر نگاه افکنده ایم در میان ما و آتش می شود صائب حجاب پرده شرمی که بر روی گناه افکنده ایم صائب تبریزی