صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۴۰۲: جرأتی کو تا ز خواب ناز بیدارش کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جرأتی کو تا ز خواب ناز بیدارش کنم ساغری چون دولت بیدار در کارش کنم قلب من شایسته سودای ماه مصر نیست خرده جان را مگر صرف خریدارش کنم چون توانم دامن افشاند از گل بی خار او من که نتوانم ز پای خود برون خارش کنم ره به آن موی میان بردن نمی آید ز من رشته جان را مگر پیوند زنارش کنم حسن بی پروا نمی گردد به عاشق مهربان هرنفس از ناله گرمی چه آزارش کنم باردوش هرکه گردم چون سبوی پرشراب در تلافی از غم عالم سبکبارش کنم رحم اگر مانع نمی گردید از جرات مرا می توانستم به درد خود گرفتارش کنم مورم اما گرسلیمان را گذار افتد به من صائب از راه نصیحت حرف در کارش کنم صائب تبریزی