صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۳۰۷: داشت از طفلی جنون جا در دل آواره ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
داشت از طفلی جنون جا در دل آواره ام بود از سنگ ملامت مهره گهواره ام همچو اوراق گلستان زاول نشو و نما هم دبستان بود با طفلان دل صدپاره ام پیشتر زان کز شفق رنگین شود جام هلال کاسه در خون جگر می زد دل خونخواره ام پیش ازان کز شورمجنون دشت پرغوغا شود قطره می زد در رکاب اهوان نظاره ام پیش ازان کز گلستان بلبل کند روشن سواد فال می دیدند طفلان از دل سی پاره ام دل به اشک و داغ صائب از جهان خوش کرده ام نیست چشم التفات از ثابت و سیاره ام صائب تبریزی