صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۲۹۴: بی تن خاکی چو نام نیکمردان زنده ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی تن خاکی چو نام نیکمردان زنده ام سالها شد این لباس عاریت را کنده ام گر چه برگ من زبان شکر و بار افتادگی است همچنان از حسن سعی باغبان شرمنده ام بس که چون یوسف گران بر خاطراخوان شدم از وطن هرکس مرا آزاد سازد بنده ام مطلبم زین نعل وارون جز تلاش نام نیست چون عقیق از نام در ظاهر اگر دل کنده ام چون قلم تنگ بر من از سیه کاری جهان نیست جزیک پشت ناخن دستگاه خنده ام نیست صائب غیر آه نا امیدی خوشه اش تخم امیدی که من در شوره زار افکنده ام صائب تبریزی