صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۱۹۰: نقش و نگار مار بود سرنوشت خلق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نقش و نگار مار بود سرنوشت خلق با زهر کرده اند همانا سرشت خلق هر خوشه صد زبان ملامت کشیده است زنهار چشم رزق نداری ز کشت خلق از بهر نان در آتش حرصند روز و شب بود از گل تنور همانا سرشت خلق مردم ز بیم آتش دوزخ درآتشند مارا خدا پناه دهد از بهشت خلق سوزن به دل ز رشته مریم شکسته ام برزخم من چه بخیه زند دست رشت خلق؟ چون غنچه بالشم سر زانوی وحدت است در زیر سنگ نیست سر من زخشت خلق با صد چراغ می طلبم عیب خویش را کو فرصتی که فرق کنم خوب وزشت خلق؟ در تنگنای بیضه عنقا گریخته است صائب ز بس رمیده از اطوار زشت خلق صائب تبریزی