صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۱۶۴: ز تلخرویی دریاست بی نیاز صدف
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز تلخرویی دریاست بی نیاز صدف کند به ابر گهر بار لب فراز صدف کمند جذبه ارباب حاجت است کرم که ابر را کند از بحر پیشواز صدف ز خوان عالم بالاست روزی دل پاک نمی کند دهن خود به بحر باز صدف مگر که خنده دندانمای او را دید؟ که شد به عقد گهر بوته گداز صدف دهان لاف پر ازخاک باد دریا را که پیش ابر کند دست خود دراز صدف ز وصل گوهرازان کامیاب شد صائب که شد ز صدق سراپا کف نیاز صدف صائب تبریزی