صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۱۱۶: افتاد ماه عارض اودر وبال خط
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
افتاد ماه عارض او در وبال خط زلفش هوا گرفت به یک گوشمال خط منسوخ گشت چون خط کوفی ز خط نسخ طغرای چین ابروی او از مثال خط گر صد هزار تبت وارونه خوانده ای بیرون نمی رود ز ضمیرت ملال خط قیر دوال پا که شنیدی خط است و بس چند آبروی تیغ بری در زوال خط خواهد فتاد کوکب بخت بلند تو از آه و دود سوختگان در وبال خط رحمی به خاکساری عاشق نمی کنی تا روی نازکت نخورد خاکمال خط صائب چه دولتی است که روشن نموده است چشمم سواد خط غبار از خیال خط صائب تبریزی