صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۱۱۳: مکن با خاکساران سرکشی درروزگار خط
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مکن با خاکساران سرکشی در روزگار خط که می پیچد بساط حسن را برهم غبار خط برات آسمانی باز گردیدن نمی داند به آب تیغ هیهات است بنشیند غبار خط نباشد سرفرازی یک دم افزون شعله خس را منه زنهار دل بر دولت ناپایدار خط تبسم می کنی چون برق بی پروا، نمی دانی که دارد گریه ها در آستین ابر بهار خط مکن استادگی زین بیش در تعبیر احوالم که آمد آفتابت بر لب بام از غبار خط اثر بسیار می باشد دعای دامن شب را به حسن امیدها دارد دلم در روزگار خط ترا گر شسته رویان زنگ می شویند از خاطر مرا زنگار از دل می زداید سبزه دار خط شب کوته به خورشید درخشان زود پیوندد به چشم من زیاد از زلف باشد اعتبار خط به روز ما چه می کردند این سنگین دلان صائب اگر می داشت چون زلف امتدادی روزگار خط صائب تبریزی