صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۰۸۸: نریزد اگر آب لطف از جمالش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نریزد اگر آب لطف از جمالش بسوزد دو عالم ز برق جلالش مه نو به ناخن زمین می خراشد ز شرم دوابروی همچون هلالش کشیده است سر در گریبان سوزن دم عیسی از شرم لطف مقالش ز معموره لامکان گرد خیزد چو درخانه رم نشیند غزالش سپندی که ازآتش او گریزد به صد چشم، مجمر بگرید به حالش صائب تبریزی