صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۰۷۲: از جا نمی روم چو سپند از نوای خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از جا نمی روم چو سپند از نوای خویش آتش زنم به محفل و باشم به جای خویش زان مطرب بلندنوا در ترانه ام چون نی نمی زنم نفسی بر هوای خویش زان ساقی خودم که نیابم درین جهان مردی سزای باده مردآزمای خویش چون نیست هیچ کس که به فریاد من رسد خود رقص می کنم چو سپند از نوای خویش صائب من آن بلند نوایم که می زنم دربرگریز جوش بهار از نوای خویش صائب تبریزی