صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۰۶۵: سر سبز آن که سعی کنددر هلاک خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سر سبز آن که سعی کنددر هلاک خویش چیندچو سرو دامن همت ز خاک خویش هرکس نداشت زنده شبی رابرای دوست درزندگی نبرد چراغی به خاک خویش ازدشمن غیور تنزل نمی کنم در دیده سپهر زنم مشت خاک خویش جرأت به تیزدستی من فخر می کند ازکوهکن دلیر ترم در هلاک خویش آن زلف همچو دام، که عمرش دراز باد هرگز نکرد یاد اسیران خاک خویش عاشق چرا امید نبندد به عشق پاک؟ شبنم عزیز باغ شد از چشم پاک خویش صائب نیم ز تنگی دل غنچه سان ملول چون گل شکفته ام ز دل چاک چاک خویش صائب تبریزی