صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۰۴۴: تسلیم در کشاکش اهل زمانه باش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تسلیم در کشاکش اهل زمانه باش هرکس کمان طعن کند زه،نشانه باش در رهگذار سیل که لنگر فکنده است ؟ از خاکدان دهر به سرعت روانه باش تا درحریم زلف توانی نخوانده رفت ؟ باده زبان به کم سخنی همچو شانه باش ازبهر آب خضر به ظلمت چه می روی ؟ گوهر فروز جان ز شراب شبانه باش میراب زندگی به سکندر ندادآب دلسرد گرمخونی اهل زمانه باش تا بوسه گاه صدر نشینان شود درست درصدر، خاکسارتر از آستانه باش کوته زبان خمار ندامت نمی کشد گر آتش کلیم شوی بی زبانه باش صائب مریز پیش خضر آبروی خویش از بحر شعر آب بخور جاودانه باش صائب تبریزی