صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۰۳۹: گوهر فروز دیده بیدار خویش باش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گوهر فروز دیده بیدار خویش باش برق فنای خرمن پندار خویش باش پا از گلیم مرتبه خود مکن دراز چون نقطه پاشکسته پرگار خویش باش ارباب کام،تشنه لغزیدن تواند ای سرو خوش خرام خبردار خویش باش گلزار حسن شبنم خلق است تازه روی از حسن خلق، شبنم گلزار خویش باش درمانده اند خلق به درمان درد خود رحمی به حال خودکن و غمخوار خویش باش پیچیده ای به طول امل از سر غرور در فکر باز کردن زنار خویش باش یک بوسه نذر صائب بیمار کرده ای تنگ است وقت،بر سر گفتار خویش باش صائب تبریزی