صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۰۲۸: نهفته چون گنه از خلق دار طاعت خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نهفته چون گنه از خلق دار طاعت خویش به اطلاع خدا صلح کن ز شهرت خویش ز ارتکاب گنه نیست شرمگینان را خجالتی که مراهست ازعبادت خویش دهان سایل اگر پرگهر کنم چو صدف چو ابر آب شوم ازقصور همت خویش بهشت اگر ز در خانه ام گذار کند قدم برون نگذارم ز کنج خلوت خویش درین جهان پرآشوب اگر حضوری هست ازان کس است که قانع بودبه قسمت خویش گرت هواست که فرمانروا شوی صائب مپیچ ازخط فرمان، سر اطاعت خویش صائب تبریزی